Een confronterende video waarbij het gedrag verklaard kan worden vanuit drie gedragswetenschappelijke invalshoeken:
- Aangeleerde hulpeloosheid (Martin Seligman, 1975)
Wanneer mensen herhaaldelijk ervaren dat hun handelen geen effect heeft, ontwikkelen ze de overtuiging dat ze geen invloed meer hebben. In organisaties zie je dit bij teams die vaak zijn overruled, beperkt door beleid of onvoldoende gehoord zijn. Het gevolg: passiviteit, zelfs als ze wél de mogelijkheid hebben om iets te veranderen.
- Self-efficacy (Albert Bandura)
Self-efficacy verwijst naar het geloof in eigen kunnen. Mensen die geloven dat hun gedrag effect heeft, zijn pro-actiever en veerkrachtiger. Het is belangrijk om teams ervaringen te geven waarin ze succes boeken, autonomie ervaren en grip krijgen op hun werkcontext.
- Psychologische veiligheid (Amy Edmondson)
Mensen durven pas in beweging te komen als ze zich veilig voelen om initiatief te nemen, fouten te maken en van koers te veranderen. Zonder die veiligheid blijven teams afwachten of vervallen in ‘geleerd gedrag’ – precies zoals in deze video.
Waarom dit relevant is voor HR?
Veel teams in organisaties lijken op de mensen op de kapotte roltrap: ze wachten, mopperen of wijzen naar anderen, maar nemen geen initiatief. Niet omdat ze niet willen, maar omdat ze niet meer geloven dat het zin heeft of durven te bewegen. De vraag is dus niet: “Waarom bewegen ze niet?” De vraag voor jou is: “Wat belemmert hen om te bewegen?”
Bekijk de video
Broken escalator
Tip van de redactie
Op zoek naar meer inspiratie die aanzet tot actie? Bekijk dan ook de video “Doen is de beste manier van denken”, welke ook zowel confronterend als inspirerend is!
